Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14461 Esas 2018/6043 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/14461
Karar No: 2018/6043
Karar Tarihi: 11.09.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14461 Esas 2018/6043 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir kişi uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum edilerek denetimli serbestlik tedbiri uygulanmıştır. Ancak denetimli serbestlik tedbirine uyulmamıştır. Sanığın bildirdiği son adrese gönderilen tebligatın geçersiz sayılması gerektiği kararına rağmen, infazın devam etmesi kararı verilmiş ve ortaya çıkan sonuç yasaya aykırıdır. Bu nedenle kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: Tebligat Kanunu'nun 10. ve 35. maddeleri, CMUK'un 321. maddesi.

10. Ceza Dairesi 2014/14461 E. , 2018/6043 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : BAKIRKÖY 15. Sulh Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi - Numarası : 13.09.2013 - 2013/1117 esas ve 2013/232 karar
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre, tebligatın bilinen en son adrese yapılması gerekir. Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Buna göre, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı hükmedilen denetimli serbestlik tedbirinin infazına ilişkin Bakırköy Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğü"nün 18.01.2013 tarihli davetnamesinin sanığın 14.09.2012 tarihli duruşmada bildirdiği en son adres olan “..Mah. ... İnce ... Cad. 9.Sok. No:29 İnce Apt. D:4 .İSTANBUL” yerine daha önce bildirdiği gerekçeli karar başlığında da yer alan “...sok. ... Mah. No:2/2 Bağcılar/İSTANBUL” adresine Tebligat Kanunu"nun 35. maddesi hükümleri uyarınca tebliğinin geçersiz olması ve sanığın da savunmasında denetimli serbestlik tedbirinin infazı için kendisine davetname gelmediğini belirtmesi karşısında; 14/09/2012 tarih, 2011/280 esas ve 2012/2839 karar sayılı denetimli serbestlik tedbiri kararının infazının devamına karar vermek gerektiği gözetilmeyerek, mahkûmiyet kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK"nın 321. maddesi gereğince, hükmün BOZULMASINA, 11.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.