Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/28427 Esas 2022/4809 Karar Sayılı İlamı

Cinsel taciz suçundan sanık ...'nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 105/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.800,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Eskişehir 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.01.2016 tarihli ve 2015/632 esas, 2016/4 sayılı kararının 12.02.2016 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içinde 01/07/2018 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkum olduğunun ihbar edilmesi üzerine, hükmün açıklanmasına ve sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 105/1, 62/1, 52/2 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251/3. maddeleri gereğince 1.120,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Eskişehir 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.04.2021 tarihli ve 2020/352 esas, 2021/540 sayılı kararını kapsayan dosya incelendiği, dosya kapsamına göre, 1-Sanığın cinsel taciz eylemini cep telefonu ile gerçekleştirmiş olduğunun anlaşılması karşısında, 5237 sayılı Kanun’un 105/2-d maddesinde yer alan “Posta veya elektronik haberleşme araçlarının sağladığı kolaylıktan faydalanmak suretiyle,...işlenmesi hâlinde yukarıdaki fıkraya göre verilecek ceza yarı oranında artırılır” şeklindeki düzenleme gereğince, sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 105/1. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra, aynı Kanun’un 105/2-d maddesi gereğince arttırım yapılması gerektiği gözetilmeyerek eksik ceza tayin olunmasında, 2- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/11. fıkrasında yer alan “Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması halinde, mahkeme hükmü açıklar. Ancak mahkeme, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumunu değerlendirerek; cezanın yarısına kadar belirleyeceği bir kısmının infaz edilmemesine ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesine veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar vererek yeni bir mahkûmiyet hükmü kurabilir.” şeklindeki düzenleme nazara alındığında, mahkemesince sanık hakkındaki hüküm açıklanırken açıklanması geri bırakılan hükümde değişiklik yapılmaksızın mevcut haliyle açıklanması gerektiği, somut olayda, Eskişehir 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/01/2016 tarihli kararıyla, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 62. maddesi uygulanmaksızın sonuç ceza olarak sanık hakkında 1.800,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği gözetilmeden, yazılı şekilde uygulama yapılmasında, isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 26.10.2021 gün ve 94660652-105-26-18137-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozmaya atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakı ile birlikte tevdii kılınmakla gereği düşünüldü.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği sanık aleyhine olduğundan vaki talebin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.