Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/1242 Esas 2019/8809 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1242
Karar No: 2019/8809
Karar Tarihi: 20.11.2019

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/1242 Esas 2019/8809 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, davanın haczin iptali ve yapılan kesintilerin iadesi istemiyle açıldığını belirtir. Mahkeme, haczin kaldırılması talebi yönünden karar verilmesine yer olmadığına ve yapılan kesintilerin iadesi talebi yönünden davanın reddine karar verir. Mahkeme, davacı vekilinin temyiz ettiği hükmün Dairemiz tarafından onandığını ve tavzih talepleri reddedildiğini belirtir. Mahkeme, davalı vekilinin bu konuda yeni bir temyiz hakkının bulunmadığını belirterek temyiz dilekçesini reddeder.
Kanun Maddeleri:
- AAÜT (Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi)

10. Hukuk Dairesi 2019/1242 E. , 2019/8809 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, haczin iptali ve yapılan kesintilerin iadesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davalı vekilinin tavzih istemi hakkında daha önce karar verildiğinden karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmiştir.
Asıl hüküm ile birlikte bu kararın davalı Kurum avukatınca temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Haczin kaldırılması talebi yönünden karar verilmesine yer olmadığına, yapılan kesintilerin iadesi talebi yönünden ise davanın reddine dair karar verilerek vekalet ücreti yönünden “5-Davalı taraf kendini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince 1.800,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” şeklindeki mahkemenin 02.05.2016 tarihli hükmü sadece davacı vekili tarafından temyiz edilmiş ve hükmün Dairemizin 06.10.2016 tarih 2016/12806 E. 2016/12191 K. sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmiştir.
Davacı ve davalı vekillerinin tavzih talebi üzerine, mahkemenin 12.01.2017 tarihli tavzih kararı ile davalının tavzih talebi reddedilmiş, davacının tavzih talebi kabul edilerek vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine dair verilen hükmü davalı vekili tarafından temyiz edilmiş, ilgili hüküm Dairemizin 07.03.2017 tarih ve 2017/1005 E. 2017/1877 K. sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Bozma sonrası mahkemece, 24.12.2018 tarihli karar ile tavzih kararının iptaline karar verilmiş, davalı vekili tarafından tekrar tavzih istenilmesi üzerine bu konuda daha önce karar verildiğinden bahisle karar verilmesine yer olmadığına dair 29.01.2019 tarihinde ara karar başlığı altında karar verilmesi üzerine lehe vekalet verilmesi için davalı vekili tarafından işbu dosyanın temyiz edildiği anlaşılmaktadır.
Aşamaları yukarıda belirtilen dava dosyasında, mahkemece verilen ilk hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmediğinden, temyize konu işbu talep hakkında yeni bir temyiz hakkı bulunmayan davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 20.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.