Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/174 Esas 2022/4866 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Bursa 6. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 10.06.2021 gün ve 2021/10 Esas, 2021/256 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Olayın intikal şekli ve zamanı, suç tarihinde yedi yaşı içerisinde bulunan mağdurenin aşamalardaki çelişkili ifadeleri, doktor raporu, tanık beyanları ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında, sanığın olay günü ağabeyinin kızı olan mağdureye yönelik eylemini cinsel amaçla gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle ilk derece mahkemesinin kabulünde yer alan sübuta ilişkin delillerin dosya içeriğiyle çelişmesi nedeniyle mahkumiyet kararının yerinde olmadığı anlaşıldığından, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 19.10.2021 gün ve 2021/2329 Esas, 2021/1977 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre sanığın atılı suçtan TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü bulunmadığı takdirde derhal salıverilmesinin temini için ilgili yerlere müzekkere yazılmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 24.05.2022 tarihinde üyeler ... ile ...’ün karşı oyları ve oy çokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY

Daire çoğunluğunca sanığın öz yeğeni olan mağdureye yönelik eylemlerini "cinsel amaçla gerçekleştirdiğine dair" yeterli delil bulunmadığı gerekçesiyle mahkumiyet hükmünün bozulmasına karar verilmiş ise de;
Daire çoğunluğu ile aramızdaki ihtilaf konusu; sanığın eyleminin amca-yeğen ilişkisi çerçevesinde ... amaçlı fiziksel temas mı, yoksa cinsel istismar mı olduğu husundan ibarettir. Toplumumuzda küçük çocuklara karşı ... gösterisinde fiziksel temas olgusu var ise de, yakın akraba dahi olsalar bebeklik çağından sonra, özel bölge kavramını ve iyi temas kötü temas ayırımını öğrendikleri yaşlardan itibaren çocukların özel bölgelerine (cinsel organlar, popo, göğüs) dokunulması normal bir durum değildir.
Sanığın olay günü misafir olarak kaldığı abisine ait evde, sabah saatlerinde yatağından alıp kendi yattığı odaya götürdüğü mağdurenin poposunu sıkması, üzerlerine çarşaf çekerek mağdureyi kendi kasıkları üzerinde hoplatması, mağdureyi bacaklarının arasına sıkıştırması şeklinde gerçekleşen olayda, mağdure ile sanığın aynı yatakta çarşafın altında gören katılan ... ve sanığın kız kardeşi tanık ...'in gördükleri manzaradan rahatsız olarak sanığa kızmaları, mağdurenin sanığın bu dokunmalarını "kötü dokunma" olarak algılayıp olaydan sonra iki gün içine kapanıp hiç konuşmaması, mağdurenin durumundan endişe eden annesi katılan ...'in psikoloğa götürmesi ve akabinde aynı gün karakola giderek şikayetçi olmaları, katılanlar ... ve ...'in olaydan önce de sanığın mağdureyi kucağına almasından rahatsız olup onu uyardıkları yönündeki beyanları hep birlikte değerlendirildiğinde, sanığın eylemlerinin amca-yeğen sevgisi kapsamında fiziksel temas boyutunda olmayıp cinsel duyguları tatmine yönelen davranışlar niteliğinde olduğu ve çocuğun cinsel istismarı suçundan sanığın mahkumiyetine dair hükmün onanması gerektiği kanaatinde olduğumuzdan bozma yönündeki çoğunluk görüşüne katılamıyoruz.