213 Sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5075 Esas 2018/7012 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5075
Karar No: 2018/7012
Karar Tarihi: 18.09.2018

213 Sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5075 Esas 2018/7012 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, 213 Sayılı Yasaya Muhalefet suçu kapsamında mahkumiyet hükmü verdi. Kararda, 5728 sayılı Kanun öncesi ve sonrası hapis cezası ile para cezasına çevrilmesi ve ceza miktarı ile ilgili yapılan değişiklikler ve uygulamalar açıklanıyor. Sanığın yeniden suç işlemeyeceği kanaatine varılmadığı için hükmün açıklanması geri bırakma kararı uygulanmamıştır. Ancak, takdiri indirim yapılırken yanlış kanun maddesi uygulanmıştır. Bu nedenle, hükmün düzeltilmesi gerektiği kararı verilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri: 213 Sayılı Kanun'un 359/a-2 maddesi, 5728 sayılı Kanun, 5237 sayılı TCK'nın 5., 50., 52. ve 62. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi ve 765 sayılı TCK’nın 59. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2016/5075 E. , 2018/7012 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 Sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun ile değiştirilmeden önce 213 sayılı Kanun"un 359/a-2 maddesindeki suçun cezası 6 aydan 3 yıla kadar hapis olup, hükmolunan hapis cezasının para cezasına çevrilmesinde 16 yaşından büyük sanayi sektöründe çalışan işçilerin bir aylık brüt tutarın yarısının esas olduğu, 5728 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikle hapis cezasının asgari haddinin 1 yıla çıkarılıp, hapsin adli para cezasına çevrilmesinde asgari ücret esasından vazgeçildiği, hapis cezası para cezasına çevrilecekse, 5237 sayılı TCK"nın 5. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 50 ve 52. maddelerine göre çevrilmesi gerektiğinden, sonuç ceza miktarı itibariyle daha lehe olacağı hususunun gerekçeli kararda değerlendirildiğinin ve sanığın yeniden suç işlemeyeceği konusunda kanaat hasıl olmadığı gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun uygulanmadığının belirtilmesi karşısında tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan temel cezadan takdiri indirim yapılırken, suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesinin uygulanması gerektiği halde mülga 765 sayılı TCK’nın 59. maddesinin uygulanması,
Yasaya aykırı, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından takdiri indirimin uygulanmasına ilişkin bölümdeki "765 sayılı Türk Ceza Kanunun 59. maddesi gereğince" kısmının çıkartılarak, yerine "5237 sayılı TCK"nın 62. maddesi gereğince" ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.