Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal, Tehdit, Müstehcenlik
Hüküm : 1- Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına dair
2- Tehdit suçundan TCK’nın 73/4, CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince düşme
3- Müstehcenlik suçundan TCK"nın 226/3, 53/1-2-3, 58, CMUK"un 326/son maddeleri gereğince mahkumiyet

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına dair karar, tehdit suçundan açılan davasının düşmesine, müstehcenlik suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan verilen hüküm kurulmasına yer olmadığına dair karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Hüküm kurulmasına yer olmadığına ilişkin kararın CMK"nın 223/1. maddesinde belirtilen hüküm türleri arasında yer almaması sebebiyle temyiz kabiliyetinin bulunmadığının anlaşılması karşısında; dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2- Tehdit suçundan açılan kamu davasının düşmesine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, sanığa isnat edilen tehdit suçunun 5237 sayılı TCK’nın 106/1-2. cümlesi uyarınca soruşturma ve kovuşturmasının şikayete tabi olduğu, mağdurun 14.12.2018 tarihli beyanında sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiği, sanığında 28.09.2017 tarihli savunmasında hakkında şikayetten vazgeçme olursa kabul edeceğini beyan etmesi karşısında, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca verilen düşme kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, katılan vekilinin kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
3- Müstehcenlik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, verilen ceza miktarına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Bozma kararı öncesi hükmedilen 10 ay hapis cezasına ilişkin ilk hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi nedeniyle sonuç ceza miktarının sanık lehine kazanılmış hak teşkil edeceği gözetilip, 1412 saylı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle infazın 10 ay gün hapis cezası üzerinden yapılacağının belirtilmesi ile yetinilmesi gerekirken, sonuç cezanın 1412 sayılı CUMK"nın 326/son maddesi gereğince 10 ay hapis cezası olarak tayin edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün müstehcenlik suçundan ilişkin bölümün 3. bendinde yer alan “CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın ceza miktarı itibari ile kazanılmış hakkı bulunduğundan sanığın 10 AY HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “Bozma kararı öncesi hükmedilen 10 ay hapis cezasına ilişkin ilk hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi nedeniyle sonuç ceza miktarı sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiğinden, 1412 saylı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca infazın 10 ay hapis cezası üzerinden yapılmasına” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.