Esas No: 2021/20127
Karar No: 2022/4838
Karar Tarihi: 24.05.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/20127 Esas 2022/4838 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/20127 E. , 2022/4838 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun
nitelikli cinsel istismarı, kişi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Konya 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 13.02.2020 gün ve 2019/494 Esas, 2020/74 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kabulü ile hükmün kaldırılarak sanığın mahkumiyetine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan esastan reddine
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde:
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurularının kabulüyle hükmün kaldırılarak sanığın mahkumiyetine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince:
Sanığın mağduru evde zorla tuttuğuna dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delilin bulunmayıp tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, ilk derece mahkemesinin kabulünde yer alan sübuta ilişkin delillerin dosya içeriğiyle çelişmesi nedeniyle mahkumiyet kararının yerinde olmadığı anlaşıldığından, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 04.11.2020 gün ve 2020/1005 Esas, 2020/1166 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın
ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 24.05.2022 tarihinde Üye ...'un karşı oyu ve oy çokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükümde; olayın intikal zamanı, sanığın eşi tanık ... 'nın beyanı, mağdurun askerlikten çürük raporu alması için olayı intikal ettirmesi, nitelikli cinsel saldırı hususunda beyanı dışında başka bir delilin bulunmaması, adli muayene raporu içeriği, psikolojik tedavi görüp intihara meyilli olması, savunma ve tüm dosya kapsamına göre sanığın mağdura organ soktuğuna dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden eylemler 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi kapsamında çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturmakta olup beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan verilen mahkumiyet kararının onanması yönündeki sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyorum.