Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Hükmolunan cezanın süresine göre şartları bulunmadığından sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin CMK"nın 299. maddesi uyarınca REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yapılan UYAP sorgulamasında, sanığın İzmir İl Emniyet İstihbarat Şube Müdürlüğünde görev yaptığı esnada 2009-2013 yılları arasında iletişimin tespiti, dinlenilmesi, kayda alınması ve sinyal bilgilerinin değerlendirilmesi tedbiri uygularken kanuna aykırı hareket edip usulsüzlük yaptığı iddiası ile İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/177 Esas sayılı dosyasında suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma, haberleşmenin gizliliğini ihlal, özel hayatın gizliliğini ihlal, kişisel verilerin kaydedilmesi ve belgede sahtecilik suçlarından yargılandığı ve dosyanın halen derdest olduğu anlaşılmış ise de; terör örgütü üyeliği suçundan açılan davanın mükerrer olduğunun tespiti halinde CMK"nın 223/7. maddesi uyarınca davanın reddine karar verilmesi mümkün olduğundan dosyaların birleştirilmemesi bozma nedeni yapılmamış; müsaderesi talep edilen adli emanetteki eşyalar hakkında zamanaşımı süresi içinde bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin Kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yukarıdaki eleştiriler dışında yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 09.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.