Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava, sosyal güvenlik mevzuatında prim teşviki, destek ve indirim uygulamalarından kaynaklanan uyuşmazlığa ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda, 5510 sayılı Yasaya eklenen Ek 17. madde uyarınca davanın konusu kalmadığından karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
27.03.2018 tarihli ve 7103 sayılı Vergi Kanunları ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun"un 70. maddesi ile 5510 sayılı Kanun"a eklenen Ek 17. maddenin 4. fıkrasında yer alan “…Görülmekte olan davalarda ayrıca bir başvuru şartı aranmaksızın, dava öncesi yapılan idari başvuru tarihinden itibaren işleyecek kanuni faiziyle birlikte hesaplanacak tutar üçüncü fıkra hükümlerine göre mahsup veya iade edilir. Mahkemelerce, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce açılmış davalarda davanın konusuz kalması sebebiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilir. Yargılama giderleri idare üzerinde bırakılır ve vekâlet ücretinin dörtte birine hükmedilir. Ayrıca, ilk derece mahkemelerince verilen kararlar hakkında Sosyal Güvenlik Kurumu"nca kanun yollarına başvurulmaz ve bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce yapılan kanun yolu başvurularından vazgeçilmiş sayılır.” hükmüne göre, davalı kurum avukatının temyiz isteminde bulunamayacağı, maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce kanun yoluna başvuruda bulunulmuş ise de, bu istemden vazgeçilmiş sayılacağı belirtildiğinden, yasa hükmü gereğince, davalı kurumca yapılan temyiz isteminin reddine karar verilmek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, davalı Kurum avukatının temyiz isteminin REDDİNE, 19.11.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.