Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/26419 Esas 2017/362 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/26419
Karar No: 2017/362
Karar Tarihi: 17.01.2017

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/26419 Esas 2017/362 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edilmiştir. Ancak sanığın temyiz itirazları reddedilmiştir. Daha sonra yapılan incelemeler sonucunda hükümlerdeki eksiklikler ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararına uyulması gerektiği belirlenmiştir. Bu nedenle hükümlerin gözden geçirilmesi gerektiği ortaya çıkmıştır.
Kanun Maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2014/26419 E. , 2017/362 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık ..., ..., ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın kovuşturma evresinde alınan beyanında üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği ve dosya içeriğine göre sanığın başka dosyalara ait eylemleri dışında üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin bir delilin bulunmadığı gözetildiğinde sanığın atılı suçu işlediğine dair, her türlü şüpheden uzak, mahkumiyetine yeter nitelikte, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden beraatine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 17.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.