Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Şikayetçi Türkiye Vakıf1ar Bankası TAO. Genel Müdürlüğü vekili icra mahkemesine başvurusunda, müvekkiline gönderilen 29.6.2011 tarihli muhtıra ile dosyaya yatırılmış bulunan ana para üzerinden hesaplanan tahsil harcı ile yine yatırılmış bulunan ana para tutarı üzerinden hesaplanan vekalet ücretinin ödenmesinin istendiğini, oysa müvekkili bankanın 5411 Sayılı Bankacılık Kanunu geçici 13. maddesi yollaması ile aynı kanunun 140. maddesi uyarınca tahsil harcından yükümlü tutulmasının mümkün olmadığını, istenen vekalet ücretinin ise İİK.nun 138. maddesine ve Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine aykırı olduğunu iddia ederek anılan muhtıranın iptaline karar verilmesini talep ettiği anlaşılmıştır.
Mahkemece vekalet ücretine ilişkin şikayetin incelenerek alınan bilirkişi raporu doğrultusunda reddedilmesine rağmen tahsil harcına ilişkin şikayet konusunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmediği görülmüştür.
O halde mahkemece şikayetçi bankanın kendilerinden tahsil harcı alınamayacağına ilişkin şikayetinin incelenerek oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi için mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ  : Şikayetçinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 03/05/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.