Adalet Bakanlığı"nın, 18/06/2018 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan suça sürüklenen çocuk ..."in TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 51/1. maddesi uyarınca cezasının ertelenmesine dair Kahramanmaraş 6. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 09/04/2015 tarihli ve 2014/476 esas, 2015/209 sayılı kararının kanun yararına bozulmasına yönelik talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 26/06/2018 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanığın 22/11/2007 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı yapılan yargılama sonucunda, Kahramanmaraş 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 11/04/2012 tarihli ve 2008/550 esas, 2012/357 sayılı kararı ile TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, daha sonra sanığın yükümlülüklerini ihlal ettiğinin bildirildiği ancak mahkemece sanığın mazeretleri yerinde görülerek 25/04/2014 tarihli ve 2013/1098 esas, 2014/515 sayılı kararı ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulamasına devam edilmesi yönünde karar verildiği,
2- Ancak sanığın yeniden tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranmaması üzerine yargılamaya devam edilerek Kahramanmaraş 6. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 09/04/2015 tarihli ve 2014/476 esas, 2015/209 sayılı kararı ile TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 51/1. maddesi uyarınca cezasının ertelenmesine, 1 yıl denetim süresi belirlenmesine karar verildiği, hükmün yasa yoluna başvurulmadan kesinleştiği,
3- Sanığın denetim süresi içinde işlediği iddia edilen kasıtlı suçtan mahkûmiyetinin kesinleşmesi üzerine 19/07/2017 tarihli ek kararla erteli 10 ay hapis cezasının aynen infazına karar verildiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, “Aynı Mahkemenin 19/07/2017 tarihli aynen infaza ilişkin ek kararının, 09/04/2015 tarihli kararın kanun yararına bozulması halinde hukuken geçersiz olacağı düşünülerek yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre, suçun işlendiği tarih itibariyle 18 yaşını tamamlamamış ve dosyada mevcut adli sicil kaydına göre suç tarihinden önce hapis cezasına ilişkin mahkûmiyeti bulunmayan suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçundan belirlenen 10 ay hapis cezasının kısa süreli olması karşısında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/3. maddesindeki “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir” hükmü uyarınca anılan maddenin 1. fıkrası bentlerindeki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğu gözetilmemesinde, isabet görülmemiştir.” denilerek, Kahramanmaraş 6. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 09/04/2015 tarihli ve 2014/476 esas, 2015/209 sayılı kararının bozulması istenmiştir.

C) Konunun Değerlendirilmesi:
Nüfus kaydına göre 18/04/1993 doğumlu olan sanığın suç tarihi olan 22/11/2007 tarihi itibariyle 18 yaşını doldurmadığı ve henüz 12-15 yaş grubunda olduğu anlaşılmakla, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu bakımından belirlenen temel cezasından TCK’nın 31/2. maddesi uyarınca 1/2 oranında indirim yapılmadan fazla ceza tayin edilmesi, ayrıca sanığın suç tarihinden önce hapis cezasına mahkûm edilmediğinin anlaşılması karşısında, hakkında tayin olunan 10 ay kısa süreli hapis cezasının TCK’nın 50/3. maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasındaki tedbirlerden birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve yine TCK’nın 53/4. maddesine aykırı olarak bu maddede sayılan hak yoksunluklarına hükmedilmesi, yasaya aykırıdır.
Ayrıca sanık hakkında TCK’nın 50/3. maddesine aykırı olarak hapis cezasına hükmedilip TCK’nın 51. maddesine göre ertelenmiş olması ve sanığın erteleme süresi içinde tekrar kasıtlı bir suçtan mahkûmiyetine karar verilmesi üzerine erteli hapis cezasının aynen infaz koşullarının oluşması karşısında, artık ertelemeye ilişkin hükümlerinin sanık lehine uygulanma imkanı da bulunmadığı anlaşıldığından, kanun yararına bozma talebi bu değişik gerekçeler ile yerindedir.
D) Karar :
Açıklanan nedenlere göre; Kahramanmaraş 6. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 09/04/2015 tarihli ve 2014/476 esas, 2015/209 sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA; aynı Kanun’un 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak;
1- Hüküm fıkrasında sanığın TCK’nın 191/1. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin birinci paragraftan sonra gelmek üzere;
“Suç tarihinde sanığın oniki yaşını doldurmuş olup da onbeş yaşını doldurmamış olduğu anlaşılmakla TCK’nın 31/2. maddesi uyarınca cezasından 1/2 oranında indirim yapılarak 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” şeklindeki paragrafın EKLENMESİNE,
2- Bu şekilde oluşan yeni duruma göre, takip eden paragrafta TCK’nın 62. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımda yer alan “10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” şeklindeki ibarenin “5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” olarak DEĞİŞTİRİLMESİNE,
3- Bu paragraftan sonra hüküm fıkrasının (c) bendinde yer alan kısa süreli hapis cezasının seçenek tebirlere çevrilmesine yer olmadığına ilişkin bölümün ÇIKARILMASINA ve yerine “Sanığa verilen 5 ay kısa süreli hapis cezasının suçun işleniş biçimi, sanığın şahsi, sosyal ve ekonomik durumu gözönüne alınarak TCK"nın 50/1-a, 3 ve 52/2 maddeleri gereğince günlüğü 20 TL"den paraya çevrilerek 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” şeklindeki paragrafın YAZILMASINA,
4- Bu şekilde oluşan yeni duruma göre sonuç ceza para cezası olup TCK’nın 51. maddesi uyarınca ertelenmesi mümkün olmadığından, TCK’nın 51. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların gerekçe ve hüküm fıkrasından ÇIKARILMASINA,
5- TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısmın da hüküm fıkrasından ÇIKARILMASINA,
6- Hükmün bu şekilde infazına, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine,
10.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.