Adalet Bakanlığı"nın, 17/05/2018 tarihli yazısı ile suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma suçundan hükümlü ... hakkındaki hükmün infazı aşamasında kalan cezanın denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak infazı talebinin reddine ilişkin Silivri 2. İnfaz Hâkimliğinin 29/11/2017 tarihli ve 2017/6817 esas, 2017/6894 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Silivri Ağır Ceza Mahkemesi’nin 02/01/2018 tarihli ve 2017/2642 değişik iş sayılı kararının kanun yararına bozulmasına yönelik talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 22/05/2018 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
Hükmün infazı aşamasında, hükümlünün kalan cezasının 5275 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 105/A maddesi uyarınca denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak infaz edilmesi talebinin koşulları bulunmadığı gerekçesi ile Silivri 2. İnfaz Hâkimliğinin 29/11/2017 tarihli ve 2017/6817 esas, 2017/6894 sayılı kararı ile reddine karar verildiği, bu karara yönelik itirazın da Silivri Ağır Ceza Mahkemesi’nin 02/01/2018 tarihli ve 2017/2642 değişik iş sayılı kararı ile kesin olarak reddine karar verildiği anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "Dosya kapsamına göre, hükümlünün İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/05/2013 tarihli ve 2011/72 esas, 2013/123 sayılı kararı ile suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma suçundan 1 yıl 15 gün hapis cezasına mahkum edildiği, hükümlünün anılan cezanın infazı kapsamında ceza infaz kurumuna 11/09/2017 tarihinde girdiği ve bu kapsamda koşullu salıverilme tarihinin de 18/11/2018 olarak hesap edildiği, Açık Ceza İnfaz Kurumuna Ayrılma Yönetmeliğinin 6/2-ç maddesi uyarınca açık ceza infaz kurumuna ayrılmak için "Terör ve örgütlü suçlardan hükümlü olup, mensup oldukları örgütten ayrıldıkları idare ve gözlem kurulu kararıyla tespit edilenlerin koşullu salıverilme tarihine bir yıldan az süre kalması şartı aranır." şeklindeki düzenlemenin mevcut bulunduğu, ayrıca 5275 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 105/A maddesinde yer alan "(1) Hükümlülerin dış dünyaya uyumlarını sağlamak, aileleriyle bağlarını sürdürmelerini ve güçlendirmelerini temin etmek amacıyla; a) Açık ceza infaz kurumunda cezasının son altı ayını kesintisiz olarak geçiren, b) Çocuk eğitimevinde toplam cezasının beşte birini tamamlayan, koşullu salıverilmesine bir yıl veya daha az süre kalan iyi hâlli hükümlülerin talebi hâlinde, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına, ceza infaz kurumu idaresince hükümlü hakkında hazırlanan değerlendirme raporu dikkate alınarak, infaz hâkimi tarafından karar verilebilir. (2) Açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartları oluşmasına karşın, iradesi dışındaki bir nedenle açık ceza infaz kurumuna ayrılamayan veya bu nedenle kapalı ceza infaz kurumuna geri gönderilen iyi hâlli hükümlüler, açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartlarının oluşmasından itibaren en az altı aylık sürenin geçmiş olması durumunda, diğer şartları da taşımaları hâlinde, birinci fıkrada düzenlenen infaz usulünden yararlanabilirler....", 6291 sayılı Kanun"un 2. maddesi ile 5275 sayılı Kanun"a eklenen geçici 3/1-2. maddesinde yer alan "(1) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla koşullu salıverilmelerine bir yıldan az süre kalan; a) Açık ceza infaz kurumunda bulunan, b) Kapalı ceza infaz kurumunda bulunup da açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartlarını taşıyan, iyi hâlli hükümlülerin talepleri hâlinde, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına karar verilebilir. (2) Koşullu salıverilmelerine bir yıl kala açık ceza infaz kurumuna ayrılma hakkını kazanan hükümlüler, bu infaz usulünden en fazla altı ay süreyle yararlanırlar." ve son olarak 6655 sayılı Kanun"un 5. maddesi ile değişik 6411 sayılı Kanun"un 13. maddesi ile 5275 sayılı Kanun"a eklenen geçici 4. maddesinde yer alan "(1) Bu Kanunun 105/A maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde ve ikinci fıkrasında belirtilen altı aylık süre şartı ile birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen cezanın belirli bir süre infaz edilmesine ilişkin şart 31/12/2020 tarihine kadar uygulanmaz" şeklindeki düzenlemeler bir bütün halinde değerlendirildiğinde,
6291 sayılı Kanun"un 2. maddesi ile 5275 sayılı Kanun"a eklenen geçici 3/2. maddesinde yer alan hükmün, yürürlük tarihi olan 11/04/2012 tarihi itibariyle anılan madde ile getirilen düzenlemeden istifade edebilecek olan hükümlülerin durumunu belirlediğinden olayda uygulama olanağı bulunmadığı, ancak belirtilen yasal düzenlemeden sonra yürürlüğe giren 6655 sayılı Kanun"un 5. maddesi ile değişik 6411 sayılı Kanun"un 13. maddesi ile 5275 sayılı Kanun"a eklenen geçici 4. maddesi gereğince, 5275 sayılı Kanun"un 105/A-1-a ve 105/A-2 madde ve bentlerinde yer alan 6 aylık süre şartının 31/12/2020 tarihine kadar uygulanmayacak olması ve hükümlünün de bu düzenlemeden istifade ettiği anlaşılmakla, hükümlünün denetimli serbestlik tedbirinden faydalanma talebinin kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek, Silivri Ağır Ceza Mahkemesi’nin 02/01/2018 tarihli ve 2017/2642 değişik iş sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Somut olayda, uyuşmazlık konusunun hükümlünün koşullu salıverilme tarihine kadar kalan cezasının 5275 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 105/A maddesi uyarınca denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak çektirilip çektirilemeyeceği ve buna bağlı olarak da infaz tarihinin belirlenmesine ilişkin olması nedeniyle, kanun yararına bozma talebinin incelenmesi, Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 09.02.2018 tarih ve 2018/1 sayılı kararı uyarınca Yargıtay 1. Ceza Dairesi"nin görevine girdiğinden, Dairemizin görevli olmadığına karar vermek gerekmektedir.
D) Karar :
Açıklanan nedenlere göre; kanun yararına bozma talebinin incelenmesi Yargıtay 1. Ceza Dairesi"nin görevine girdiğinden, Dairemizin GÖREVLİ OLMADIĞINA, dosyanın görevli Yargıtay 1. Ceza Dairesi"ne sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na GÖNDERİLMESİNE, 10.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.