Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - kasten yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3027 Esas 2019/10081 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3027
Karar No: 2019/10081
Karar Tarihi: 10.10.2019

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - kasten yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3027 Esas 2019/10081 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve kasten yaralama suçlarından mahkum edildi. Ancak, sadece taksirle yaralama suçundan verilen hüküm temyiz edildi, diğer suçlara ilişkin temyiz istemi bulunmadı. Temyiz itirazları reddedildi ve mahkumiyet hükmü doğrudan hükmedilen adli para cezasına ilişkin olduğu için kesin nitelikte kabul edildi.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 86/2, 52/2-4. maddeleri: kasten yaralama suçu
- TCK'nın 179/3-2, 62, 50/1-a-3, 52/2. maddeleri: trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu
- 5237 sayılı TCK'nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilen 2000 TL'ye kadar adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi: adli para cezası kesin nitelikte olduğu müddetçe temyize konu olabilir
- 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi: doğrudan hükmedilen 3000 TL'ye kadar para cezaları kesin nitelikte sayılır
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi: temyiz talebi reddedilebilir

12. Ceza Dairesi 2019/3027 E. , 2019/10081 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma, kasten yaralama
Hüküm : 1-Kasten yaralama suçundan; TCK"nın 86/2, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
2-Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan; TCK"nın
179/3-2, 62, 50/1-a-3, 52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve kasten yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, sanık hakkında taksirle yaralama suçundan 28.05.2015 tarihinde verilen 2000 TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç vasfına ilişkin herhangi bir temyiz istemi de bulunmadığından sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2-Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın alkol tedavisi gördüğü ve pişman olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 10.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.