11. Ceza Dairesi Esas No: 2017/8613 Karar No: 2021/1784 Karar Tarihi: 23.02.2021
Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8613 Esas 2021/1784 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2017/8613 E. , 2021/1784 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Sahte fatura kullanma HÜKÜM : Mahkumiyet
1-01.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2010 tarihli ve 6009 sayılı Kanun"un 13. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 367. maddesinin birinci fıkrasında bulunan "Yaptıkları inceleme sırasında 359 ve 360. maddelerde yazılı suçların işlendiğini tespit eden vergi müfettişleri ve vergi müfettiş yardımcıları tarafından ilgili rapor değerlendirme komisyonunun mütalaasıyla doğrudan doğruya ve vergi incelemesine yetkili olan diğer memurlar tarafından ilgili rapor değerlendirme komisyonunun mütalaasıyla vergi dairesi başkanlığı veya defterdarlık tarafından keyfiyetin Cumhuriyet Başsavcılığına bildirilmesi mecburidir." hükmü karşısında; sanık hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçu ile ilgili olarak düzenlenen 27.09.2010 tarihli vergi suçu raporuna istinaden, ...’nın 25.02.2011 tarihli mütalaası ile doğrudan doğruya suç duyurusunda bulunulduğunun anlaşılması karşısında, yukarıda bahsedildiği üzere mütalaa tarihi itibarıyla Rapor Değerlendirme Komisyonu"nun mütalaasının zorunlu olduğu gözetilmek suretiyle, 213 sayılı V.U.K"nın 367. maddesi gereğince usulüne uygun şekilde mütalaa verilip verilmeyeceği sorulup dava şartı yerine getirildikten sonra yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi, 2- Kabule göre de; a)Suça konu faturaların KDV indiriminde kullanılması nedeniyle, en son tarihli faturaya göre, 2009 takvim yılında sahte fatura kullanma suçu yönünden “25.04.2009” olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında “2009” şeklinde yanlış gösterilmesi, b) 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 23.02.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.