Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/2333 Esas 2021/131 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2333
Karar No: 2021/131
Karar Tarihi: 20.01.2021

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/2333 Esas 2021/131 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı müvekkili ile davalı şirketler arasında yapılan hizmet alım sözleşmesi kapsamında dava dışı işçinin açtığı işçilik alacakları davasında, işçi lehine sonuçlanan dava sonrası ödeme yapılmıştır. Davacı, ödemenin sözleşme hükümlerine göre davalıların sorumluluğunda olduğunu savunarak ödenen bedelin davalılardan tahsil edilmesini talep etmiştir. Mahkeme, davacının talebini kabul ederek davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Davacı vekili kararı temyiz etmiştir. Temyiz itirazları yerinde görülmeyen kararın ONANMASINA karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: 492 Sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi.

23. Hukuk Dairesi 2019/2333 E. , 2021/131 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; müvekkili ile davalı şirketler arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçinin müvekkili aleyhine açtığı işçilik alacakları ile ilgili davanın işçi lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçiye icra takibi sonucunda ödeme yapıldığını, yapılan bu ödemeden sözleşme hükümlerine göre davalıların sorumlu olduğunu, müvekkili tarafından ödenen bedelin davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, işçinin ücretlerinden davacının sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının davalılar ile yapılan sözleşme kapsamında SGK kayıtlarına göre davalılar bünyesinde çalışan işçiye yapılan ödemeyi aralarında imzalanan sözleşme hükümlerine göre davalılardan talep edebileceği gerekçesiyle davalıların sorumluluğunu belirleyen bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçları Kanunu"nun 13/j maddesi gereğince temyiz eden davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 20.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.