Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2014/16397 Esas 2015/19167 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Uşak İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/06/2014
NUMARASI : 2013/301-2014/227

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki davalı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire"ye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR

Borçlu vekili İcra Mahkemesi" ne başvurusunda; müvekkili aleyhine başlatılan takip nedeniyle, haline münasip evinin haczedildiğini, haczin kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, şikayete konu evin 106.072,71 TL değerinde olup borçlunun haline münasip olduğu, konut kredisi sebebiyle Ziraat Bankası tarafından ipotek konulduğu, konut kredisinin de zorunlu ipotek olması sebebiyle borçlunun meskeniyet iddiasından vazgeçmiş sayılmayacağından bahisle haczin kaldırılmasına karar verilmiş, hüküm alacaklı vekilince temyiz edilmiştir.
İİK"nun 82/1-12. maddesi gereğince, borçlunun “haline münasip” evi haczedilemez. Bir meskenin, borçlunun haline uygun olup olmadığı, adı geçenin haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre belirlenir. Buradaki “aile” terimi, borçlu ile birlikte aynı çatı altında yaşayan, bakmakla yükümlü olduğu kişileri kapsar. İcra Mahkemesi"nce, borçlunun, sözü edilenlerle birlikte barınması için, zorunlu olan haline münasip meskeni temin etmesi için gerekli bedel bilirkişilere tespit ettirildikten sonra, haczedilen yerin kıymeti bundan fazla ise, satılmasına karar verilmeli ve satış bedelinden yukarıda nitelikleri belirlenen mesken için gerekli olan miktar borçluya bırakılmalı, kalanı alacaklıya ödenmelidir.
Bu kıstasları aşan nitelik ve evsaftaki yerlerle, makul ölçüleri geçen oda ve salonu kapsayan ve ikamet için zorunlu ögeleri içeren bir meskenin dışındaki yerler, maddede öngörülen amaca aykırıdır. Borçlunun görev ve sıfatı, kendisinin yukarıda belirlenenden daha görkemli bir meskende ikamet etmesini gerektirmez.
Somut olayda, hacizli taşınmazın merkezde bulunması, üç artı bir olması gibi özellikleri, borçlunun tek başına yaşadığı gözönünde bulundurulduğunda şehrin daha mütevazı semtlerinde ve daha az oda sayısı bulunan meskende oturabileceği nazara alınarak bilirkişiden açıklanan ilkeler doğrultusunda ek rapor alınarak karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile sonuca gidilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve İİK"nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 25,20 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine 26.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.