MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet vermeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 2010/4-71 Esas, 2010/76 sayılı Kararında da belirtildiği üzere; suç tarihi itibarıyla adli sicil kaydındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması şeklindeki kararların yasal engel teşkil etmeyeceği nazara alındığında, duruşma tutanaklarına yansımış olumsuz bir hali bulunmaması nedeniyle TCK"nın 62. maddesi gereğince takdiri indirim uygulanan sanık hakkında CMK"nın 231/6. maddesindeki objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeksizin, takdiri indirim uygulamasıyla da çelişki oluşturan "Sanığın suç işleme konusundaki eğilimi, geçmişteki hali yargılamada edinilen kanaate göre verilen cezanın ertelenmesi halinde sanığın ilerde bir daha suç işlemekten çekineceği yönünde mahkemeye kanaat gelmediğinden..." şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçelerle ertelemeye ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hükümlerin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Rüşvet teklifine konu paranın, suçun işlenmesi için sağlanan maddi menfaat niteliğinde olması nedeniyle TCK"nın 55/1. maddesine göre müsadere kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, 54/1. maddenin uygulanması,
Kanuna aykırı, sanık ve katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.