16. Ceza Dairesi Esas No: 2018/1786 Karar No: 2018/2392 Karar Tarihi: 12.07.2018
Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/1786 Esas 2018/2392 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Kararda, bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkumiyet kararının istinaf başvurusunun esastan reddedildiği belirtilmektedir. Dosyanın incelenmesinde, yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı ve hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği ve vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı belirtilmektedir. Sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenlerin yerinde görülmediği ve temyiz davasının esastan reddedildiği ifade edilmektedir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 314/2, 53, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5. maddeleri gösterilmiştir.
16. Ceza Dairesi 2018/1786 E. , 2018/2392 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma Hüküm : TCK"nın 314/2, 53, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle; Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü; Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi; Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 12.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.