Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/13454 Esas 2014/3581 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/13454
Karar No: 2014/3581
Karar Tarihi: 30.01.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/13454 Esas 2014/3581 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yunak Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir hüküm temyiz edilmiştir. Karar gereği, sanığın savunması dinlenmeden hüküm verilmesi nedeniyle karar bozulmuş ve sanığa ek savunma hakkı verilmesi kararlaştırılmıştır. Ayrıca, görgü tanığı olmadığından delillerin yanlış yorumlanması sonucu sanık hakkında yanlış bir karar verilmiştir. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazları işleme alınarak kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nin 86/1 ve 86/2 maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi ve 5320 Sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2013/13454 E. , 2014/3581 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2011/219351
MAHKEMESİ : Yunak Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/12/2010
NUMARASI : 2008/8 (E) ve 2010/500 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1)Yerleşik Adli Tıp kriterlerince, vücuttaki kemik kırılmalarının basit tıbbi müdahale ile iyileşmeyeceği belirtilmesine göre sanığa ek savunma hakkı verilerek hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1 maddesinin uygulanması yerine, hatalı değerlendirmeyle aynı yasanın 86/2 maddesinin uygulanması,
2) Görgü tanığı bulunmayan olayda, sanığın oğulları olan Derviş ve Musa"nın, aksi kanıtlanamayan beyanlarında, mağdurun babalarına küfretmesi üzerine vurduğunu belirtmeleri karşısında sanığın eylemini katılandan kaynaklanan haksız bir fiilin kendisinde oluşturduğu hiddet ve şiddetli elemin etkisiyle işlediğinin anlaşılması karşısında, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi hükmünün uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 Sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 30.01.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.