2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/11990 Esas 2019/10055 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11990
Karar No: 2019/10055
Karar Tarihi: 10.10.2019

2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/11990 Esas 2019/10055 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık hakkında mahkumiyet kararı verirken, diğer sanıkların ayrı ayrı beraatına karar vermiştir. Bu karar sanık tarafından, beraat kararları ise katılan vekili tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay, sanıkların beraatlarına ilişkin hükümleri onarken, mahkumiyet kararını da onamış ve infaz sürecinde adli para cezasının ödenmemesi halinin değerlendirilmesi gerektiğine dikkat çekmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu'nun 65/1 maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 43/1, 62/1, 52/2-5, 53. maddeleri
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/2-e maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 52/4 maddesi
12. Ceza Dairesi         2016/11990 E.  ,  2019/10055 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
    Hüküm : 1-Sanık ... hakkında; 2863 sayılı Kanunun 65/1, TCK’nın 43/1, 62/1, 52/2-5, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
    2- Sanıklar ..., ..., hakkında CMK’nın 223/2- e maddesi gereğince ayrı ayrı beraat

    2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık ...’in mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından, sanıklar ..., ..., ...’un beraatine ilişkin hükümler, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    1- Sanıklar ..., ..., ...’un beraatine ilişkin hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
    Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanıklar tarafından işlendiğinin sabit olmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, sanıkların suça iştirak ettiklerinin sabit olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, sanıkların ayrı ayrı beraatlerine ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
    2-Sanık ...’in mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
    Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, hükmün açıklanmasının geri bırakılması, erteleme ve seçenek yaptırımlara çevirmeye ilişkin hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 10/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.