Rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/16474 Esas 2016/1060 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet vermeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suç tarihinde yürürlükte ve sanık lehine olan teşebbüs hükümleri nedeniyle uygulanan indirim oranında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki eksik ceza tayin edildiğine ilişkin eleştiri düşüncesine iştirak edilmemiş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Psikolojik rahatsızlığı bulunduğu beyan edilen ve bu konuda askerliğe elverişsizliğe dair rapor sureti sunulan sanığın işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayamamasına veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli ölçüde azalmasına neden olacak şekilde akıl hastalığı bulunup bulunmadığının TCK"nın 32/1-2 ve CMK"nın 74. maddesine uygun şekilde alınacak rapor ile tespit edilmesinden sonra hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK"nın 6352 sayılı Yasa ile yapılan değişiklik öncesinde rüşveti tanımlayan 252/3. maddesinde "rüşvet, bir kamu görevlisinin, görevinin gereklerine aykırı olarak bir işi yapması veya yapmaması için kişiyle vardığı anlaşma çerçevesinde bir yarar sağlamasıdır" denilmek suretiyle sadece nitelikli rüşvete yer verildiği nazara alınarak sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan açılan kamu davasının akıbeti araştırılıp sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdiri yerine eksik araştırmayla hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 28/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.