MAHKEMESİ : Horasan Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 08/01/2014
NUMARASI : 2013/33-2014/1


Davacı F.. E.. vekili Avukat F.. Ö..tarafından, davalı A.. K.. aleyhine 22/02/2013 gününde verilen adli yardım talepli dilekçe ile tazminat talebinde bulunulmuş, mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 08/01/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı ile aralarında nikah olmaksızın birlikte yaşadıklarını, birliktelikleri sona erdiğinde kendisine düğünde takılan ziynet eşyaları ile çeyiz eşyalarının davalı tarafından verilmediğini belirterek ziynet ve çeyiz eşyalarının iadesini, mümkün olmadığı takdirde bedelinin ödetilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, çeyiz eşyası yönünden tarafların birlikte yaşamış olduğu evde bulunan ve mahkemece yerinde keşif ile tespiti yapılıp bilirkişi tarafından belirlenenlerin ikinci el değerleri esas alınmış; ziynet eşyası yönünden ise, davacı tanıklarının aynı şehirde yaşamadıkları ve bu eşyalar yönünden başkaca inandırıcı delil ileri sürülmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerden, davacının davalının fiziksel şiddetine maruz kalarak evden ayrılıp sığınma evinde yaşamaya başladığı, birlikte yaşamaya başlarken takılan bir kısım ziynet eşyalarının evden ayrılış şekli itibariyle yanında götüremediği, aksini düşünmenin hayatın olağan akışına aykırı olduğu anlaşılmaktadır. Şu halde, tanıkların birbirlerini tamamlayan ve doğrulayan beyanları ile davacının talepleri içerisinde yer alan ziynet eşyalarının bilirkişi aracılığıyla belirlenecek değerine hükmedilmesi gerekirken, bu kısım ile ilgili istemin reddedilmiş olması usul ve yasaya uygun olmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle davacı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 14/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.