Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6179 Esas 2018/6944 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 141/3, 5271 sayılı CMK’nin 34/1, 230, 232 ve 289/1-g. maddeleri gereğince mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması, Yargıtay"ın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçede iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılıp değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, bu delillere göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın fiillerinin ve yüklenen suçların unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerekirken, bu ilkelere uyulmadan, sadece bilirkişi raporundaki tespitlere yer verilmesiyle yetinilerek, gerekçeden yoksun olarak hüküm kurulması,
2- Vergi suçu raporu ve mütalaaya uygun olarak sanık hakkında “2008, 2009, 2010, 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme ve kullanma” suçlarından kamu davası açıldığı, sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu, her takvim yılındaki fiillerin de ayrı suçları oluşturduğu ve aynı yılda birden fazla fatura düzenlenmesi veya kullanılması nedeniyle zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği, sahte fatura düzenleme suçunda suç tarihinin her takvim yılı için son faturanın düzenlendiği tarih olduğu, sahte fatura kullanma suçunda ise suç tarihinin her takvim yılında sahte faturalar hangi vergi türünde kullanılmışsa bu vergiye göre sunulması gereken son beyanname tarihi olduğu cihetle; her bir suç yönünden ayrı hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, her takvim yılında işlenen sahte fatura düzenleme ve kullanma fiillerinin tek suç olduğunun kabulü ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanığın sonuç cezalar yönünden kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 18.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.