Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/4602 Esas 2019/11426 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Antalya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki ilk derece mahkemesinde görülen maddi ve manevi tazminat davasında verilen davanın kısmen kabulüne ilişkin karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; esastan reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve ZMM Sigortacısı olduğu aracın davacılar desteğinin sürücüsü olduğu, motorsiklet ile çarpışması sonucunda müvekkillerinin desteği ..."ün öldüğünü, ceza dosyasında kazada davacıların desteğinin asli kusurlu olduğunun tespit edildiğini, desteğin lise öğrencisi olduğunu, ölümü ile davacıların destekten yoksun kaldıklarını belirterek, davacılar baba ... ve anne ... için ayrı ayrı 5.000,00 TL maddi tazminatın tüm davalılardan, davacılar baba ... ve anne ... için 20.000,00"er TL, davacı kardeşler ... ve ... için 5.000,00"er TL manevi tazminatın davalı sürücü ve işletenden müşterek ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri cevap dilekçelerinde davanın reddini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince, davaların reddine karar verilmiş, hükme karşı davacılar vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Antalya Bölge Adliye Mahkemesince, davacılar vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b.1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı,6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2017 yılı için 41.530,00 TL"dir.
Dava dilekçesinde davacıların her biri yönünden talep edilen ve yerel mahkemece reddine karar verilen manevi tazminatların miktarları itibariyle temyize konu edilen karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar verilen manevi tazminatlar yönünden hükmün kesin olması nedeni ile reddine karar vermek gerekmiştir.
2-İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davacılar vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK"nın 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, davacılar hakkındaki maddi tazminata ilişkin olan usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin manevi tazminatlar yönünden hükmün kesin olması nedeni ile REDDİNE,(2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile maddi tazminata ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının ilk derece Mahkemesine, dairemiz karar örneğinin ise Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda dökümü yazılı 13,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına 03/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.