MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Sanık hakkında 2006 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan ret
Sanık hakkında 2007, 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından mahkumiyet

Sanık hakkında, “2006 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve 2007, 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura kullanma” suçlarından açılan kamu davası nedeniyle ayrıca hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
A) Sanık hakkında 2006 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan verilen davanın reddi hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesi:
Sanığın, 2006 takvim yılında sahte fatura kullandığı iddiası ile açılan kamu davasında, Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/1123 Esas sayılı dava dosyası esas alınarak mükerrer yargılama nedeniyle davanın reddine karar verilmiş ise de; dosyada mevcut belgeler incelendiğinde, gerekçeli karar örneği dışında bir belgenin dosya arasına alınmadığı, dosyada mevcut belgelerden mükerrer yargılama yapılıp yapılamadığının anlaşılamadığı cihetle; Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/1123 Esas sayılı davasının sonucu araştırılıp, mükerrer olduğu kabul edilen dava ile ilgili dosyadaki belgelerin onaylı örneklerinin dosya içine konularak incelenmesi, mükerrer dava olup olmadığının sanığın eylemlerinin zincirleme suç oluşturup oluşturmadığının denetime olanak verecek şekilde belirlenmesi, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
B) Sanık hakkında 2007, 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen mahkûmiyet hükümlerine yönelik sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesi:
Sanığın suçlara konu olan faturaların gerçek bir ticari ilişkiye dayandığını savunması nedeniyle, suçların unsurlarının ve maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti için;
1- Sahte fatura düzenleme suçunda, suçun maddi konusunun fatura olması; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde, faturalarda bulunması zorunlu olan bilgilerin neler olduğunun belirtilmesi, aynı Kanunun 227. maddesinin 3. fıkrasında ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" hükmünün yer alması; suç konusu faturaların dosya içinde bulunmadığının ve getirtilip duruşmada incelenmediğinin anlaşılması karşısında; sanığın 2007, 2008 ve 2009 takvim yıllarında düzenlendiği iddia olunan faturalardan, her takvim yılına ait kanaat oluşturacak sayıdaki asıllarının veya onaylı örneklerinin getirtilerek incelenmesi ve 213 sayılı Kanunun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediğinin tespit edilmesi,
2- Faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için;
a) Faturayı düzenleyen mükellef sanığa ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgelerin; faturaları kullananlara ait yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığına ilişkin belgelerin getirtilmesi,
b) Daha sonra, faturaları düzenleyen mükellef ile kullanan şirket ve kişilerin ticari defterleri ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
3- Kabule göre; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 17.09.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.



.