Göçmen kaçakçılığı - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/7706 Esas 2014/2922 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/7706
Karar No: 2014/2922
Karar Tarihi: 12.02.2014

Göçmen kaçakçılığı - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/7706 Esas 2014/2922 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir kişinin göçmen kaçakçılığı suçundan hüküm giydiği belirtilmektedir. Kararın temel cezası hapis cezası olmakla birlikte, adli para cezasına da hükmedilmiştir. Ancak, kararda belirtilen adli para cezasının hesaplanmasında çelişki olduğu ve sanığın bazı haklarının kullanımının dikkate alınması gerektiği açıklanmıştır. Bu nedenle, kararda düzeltmeler yapılması ve hükmün onaylanmasına karar verilmiştir.
Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır:
- Türk Ceza Kanunu'nun 79/1-b maddesi (hapis cezası yanında hüküm verilen adli para cezasının hesaplanması)
- Türk Ceza Kanunu'nun 35/2. maddesi (hapis cezasının hangi şekillerde infaz edilebileceği)
- Türk Ceza Kanunu'nun 52/2. maddesi (adli para cezasının hesaplanması)
- Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (hükümlünün hakları)

8. Ceza Dairesi 2013/7706 E. , 2014/2922 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Göçmen kaçakçılığı
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, suçun sübutuna, delillerin mahkumiyete yeterli olmadığına, hükmolunan cezadan takdiri indirim yapılmadığına, cezanın ertelenmediğine, hükmün açıklanmasının geri bırakılmadığına yönelik ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

1- Temel ceza tayin olunurken hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle çelişkiye neden olunması,

2- 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uygulanmasında sanığın maddenin 1. fıkrasında sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, bu yoksunluğun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK.nun 79/1-b maddesi uyarınca hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan 50 günün 5 güne, TCK.nun 35/2. maddesi uyarınca belirlenen 12 günün 1 güne indirilmesi, TCK.nun 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20 liradan hükmolunan 240 TL adli para cezasının 20 TL"ye indirilmesi ve hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 12.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.