MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma, cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup buna göre mahkemece sanık hakkında cinsel taciz suçundan doğrudan belirlenen 1.500 TL adli para cezasına ilişkin hüküm miktar itibariyle CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğundan sanığın bu suça yönelik temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince Reddiyle, incelemenin sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda cep telefonundan katılanların kullandığı cep telefonunu sık sık arayıp bir kısmı cinsel içerikli mesajlar göndermesi şeklinde gerçekleşen eylemlerinin bütün halinde zincirleme şekilde cinsel taciz suçunu oluşturduğu gözetilerek hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan dolayı hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.