Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/19074 Esas 2014/2914 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/19074
Karar No: 2014/2914
Karar Tarihi: 12.02.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/19074 Esas 2014/2914 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık suçlarından hüküm giymiştir. Mahkemede yapılan yargılamaya ve delillere dayanarak sanığın cezasının teşdiden tayinine, lehine hükümlerin uygulanmadığına karar verilmiştir. Ancak, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi uygulanırken sanığın bazı hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesiyle ilgili bir hukuksuzluk tespit edilmiştir. Bu nedenle, hükümler yeniden düzenlenerek TCK'nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmiştir. Kararda TCK'nun 58. maddesi, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi geçmektedir.

8. Ceza Dairesi 2013/19074 E. , 2014/2914 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

TCK.nun 58. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınan ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin ilamındaki mahkumiyetlerinden en ağırının infaz aşamasında nazara alınması olanaklı görülmüştür.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, teşdiden ceza tayinine, lehine hükümlerin uygulanmadığına yönelik ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uygulanmasında sanığın maddenin 1. fıkrasında sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, bu yoksunluğun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 12.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.