Tebliğname No : 2 - 2013/19062
MAHKEMESİ : Bursa 7. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/04/2011
NUMARASI : 2010/416 (E) ve 2011/656 (K)
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanığın yokluğunda verilen hükme ilişkin gerekçeli kararın kendisine tebliğ edilmediğini savunarak temyiz talebi ile birlikte talep ettiği eski hale getirme hususunda karar verme yetkisinin CMK.nun 42/1. maddesine göre hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay"a ait olduğu gözetilmeksizin, mahkemece temyiz talebinin reddine ilişkin kararın hukuki değerden yoksun ve sanığın yokluğunda verilen gerekçeli kararın daha önceden tebliğ yapılmamış adresine Tebligat Kanununun 35. maddesine göre yapılan tebliğinin usulüne uygun bulunmadığı, temyizin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;

Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

1- Sanığın aşamalardaki ifadelerinde katılana 100 TL ödeme yaptığını, hükümden sonra verdiği dilekçede ise katılana 200 TL havale ettiğini beyat etmesi karşısında sanığın katılanın zararını tamamen veya kısmen giderip gidermediği kuşkuya yer vermeyecek şeklide saptanıp, kısmi ödemede bulunması halinde katılandan etkin pişmanlık hükmünün uygulanmasına rızası olup olmadığı da sorulup, sonucuna göre sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerini uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan eksik incelemeyle yazılı şekilde hükümler kurulması,

2- Katılana ait kredi kartını değişik zamanlarda birden fazla kullandığı anlaşılan sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK.nun 43. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümleri uyarınca arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi,

3- Banka veya Kredi Kartının Kötüye Kullanılması suçundan kurulan hükümde temel ceza tayin olunurken hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle çelişkiye neden olunması,

4- 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uygulanmasında sanığın maddenin 1. fıkrasında sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, bu yoksunluğun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıveril- mesine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan CMK.nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASI- NA), 12.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.