MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma - Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-karşı davalı kadın tarafından ve davalı-davacı erkek tarafından Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesine dayalı olarak boşanma davası açılmıştır. Mahkemece, ilk hükümde davalı-karşı davacı erkek tarafından açılan boşanma davasının reddine, davacı-karşı davalı kadın tarafından 166/1. maddesine dayalı olarak açılan boşanma davasının kabulü ile boşanmalarına karar verilmiştir. Hükmün davalı-karşı davacı erkek tarafından her iki boşanma davası yönünden temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 2015/25550 esas, 2016/465 karar sayılı bozma ilamı ile: "Toplanan delillerden, mahkemenin de kabulünde olduğu üzere davalı-karşı davacı erkeğin eşine şiddet uyguladığı buna karşılık davacı-karşı davalı kadının da eşinden tiksindiğini söylediği anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Gerçekleşen olaylar karşısında davalı-karşı davacı erkek de dava açmakta haklıdır. Davalı-karşı davacı erkeğin boşanma davasının da kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde reddi doğru görülmemiştir." gerekçesi ile bozulmuş, bozma sebebine göre yeniden hüküm kurulması gerekli hale gelen kadının boşanma davasına yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Mahkemece, bozma sonrasında bozmaya uyulduğu halde erkeğin boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına, davacı-karşı davalı kadın yararına tedbir ve yoksulluk nafakasına, erkeğin tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir. Dairemizin yukarıda belirtilen bozma ilamında kadının boşanma davası ve boşanmanın ferilerine yönelik temyiz itirazları bozma sebebine göre inceleme konusu yapılmadığı halde mahkemece kadının boşanma davası ile kadının tazminat taleplerine yönelik olarak ilk kararda verilen hükmün kesinleştiğinden bahisle bu konuda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Yukarıda açıklandığı üzere mahkemece verilen ilk hükmün bozulmakla ortadan kalktığı ve kesinleşen bir yönünün bulunmadığı gözetilmeksizin her iki boşanma davası ve boşanmanın ferileri yönünden yeniden hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
2-Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür.(TMK m. 6) Kural olarak ispat yükü, kanunda özel bir düzenleme bulunmadıkça, iddia edilen vakıaya bağlanan hukuki sonuçtan kendi lehine hak çıkaran tarafa aittir. (HMK m. 190/1)
Davacı-karşı davalı kadının ziynet eşyasının davalı-karşı davacı erkekte kaldığını ileri sürmüştür. Hayat deneylerine göre olağan olan, bu çeşit eşyanın kadın üzerinde olması yada evde saklanmış, muhafaza edilmiş bulunmasıdır. Diğer bir deyimle bunların davalı-karşı davacı erkeğin zilyetliğine terk edilmiş olması olağana ters düşer. Diğer taraftan söz konusu eşya rahatlıkla saklanabilen, taşınabilen, götürülebilen nev"idendir. Bu sebeple evden ayrılmayı tasarlayan kadının bunları önceden götürmesi gizlemesi her zaman mümkündür.
Davacı-karşı davalı kadın dava konusu ziynet eşyasının varlığını, evi terk ederken bunların zorla elinden alındığını, ve götürülmesine engel olunduğunu, evde kaldığını, ispat yükü altındadır. Davacı-davalı kadın, dava konusu ziynet eşyasının, götürülmesine engel olunduğunu ve zorla elinden alındığını, daha öncede götürme fırsatı elde edemediğini ispat edememiştir. Buna rağmen yukarıda yazılı ilkelerde hataya düşülerek kadının ziynet alacağı davasının reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1 ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, yukarıda 1.bentte gösterilen bozma sebebine göre her iki boşanma davası ve boşanmanın ferilerine yönelik yeniden hüküm kurulması gerekli olduğundan bu davalarla ilgili sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 17.10.2017 (Salı)