MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı vekilince istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 17.04.2018 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına vekili Avukat. ... geldi, karşı taraf adına gelen olmadı. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, yıllık izin, asgari geçim indirimi, fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, Yargıtay (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesi’nin 09/02/2016 tarihli ilamıyla bozulmuştur. Bozma ilamına uyma kararı verilerek devam edilen yargılama neticesinde, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla çalışma ücreti alacağı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Eldeki dosyaya sunulan takograf kayıtları, çok sayıda güne ilişkin olup, kayıtların genellikle birbirini ardıl şekilde izlediği anlaşılmaktadır (Bu yönden eldeki dosyanın Dairemizin 27/03/2018 tarihli ve 2017/44385 esas-2018/7786 karar sayılı ilamına konu ... 2. İş Mahkemesi’nin 2016/62 esas-2017/185 karar sayılı dava dosyasından farklılık arz ettiği sabittir).
Bozmadan sonraki hükme esas alınan bilirkişi raporunda, takograf kaydı bulunan dönem bakımından, fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanmasında, günlük yedibuçuk saati aşan sürenin fazla çalışma kabul edildiği anlaşılmaktadır. Ancak, kural olarak haftalık kırkbeş saati aşan çalışmaların fazla çalışma kabul edilmesi gereklidir. Gece çalışmasında ise, günlük yedibuçuk saati aşan çalışmanın fazla çalışma olduğu esastır. Günlük onbir saati aşan çalışmalarda ise, onbir saati aşan çalışma fazla çalışmadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, açıklanan hukuki olgulara göre bir ayrım yapılmaksızın, günlük yedibuçuk saati aşan sürenin fazla çalışma olduğunun benimsenmesi hatalı olmuştur. Davalı vekilinin sunduğu, bilirkişi raporuna itiraz dilekçesinde, anılan hususa ilişkin açık itirazını bildirmiş olmasına göre, söz konusu itirazın dikkate alınmadan sonuca gidilmesi yerinde değildir (Bilirkişi raporuna açık itiraz noktası bakımından, eldeki dosyanın Dairemizin 16/01/2018 tarihli 2017/34840 esas-2018/200 karar sayılı ilamına konu ... 2. İş Mahkemesi’nin 2016/103 esas-2017/29 karar sayılı dosyasından farklılık gösterdiği anlaşılmaktadır).
Anılan sebeple, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgulara dikkat edilerek, fazla çalışma ücreti alacağı yeniden değerlendirilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.630,00 TL duruşma vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.