MAHKEMESİ : İzmir 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/10/2014
NUMARASI : 2014/64-2014/499


Davacı T.. M.. vekili Avukat Ç..K..tarafından, davalı M.. Ş.. aleyhine 05/02/2014 gününde verilen dilekçe ile itirazın iptalinin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 21/10/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, idari para cezasına yönelik olarak başlatılan icra takibe yapılan itirazın iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, iş mevzuatına aykırı uygulaması nedeni ile davalı işyerine kesilen idari para cezasının tahsili için ilamsız icra takibi başlatıldığını, borçlu olan davalının takibe itiraz etmesi nedeniyle takibin durduğunu belirterek, itirazın iptalini ve icra inkar tazminatına karar verilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı, dava dışı işçiye hakedişlerinin ödendiğini dolayısıyla davanın konusuz kaldığını beyanla davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Dosya içeriğinden, davalı-borçlu şirket hakkında, 4857 sayılı İ..K..107. maddesi gereğince idari para cezası verildiği anlaşılmaktadır. Aynı Kanunun 108. maddesi “Bu Kanunda öngörülen idari para cezaları, 101 ve 106. maddelerdeki idari para cezaları hariç, gerekçesi belirtilmek suretiyle Ç.. M.. verilir. 101 ve 106. maddeler kapsamındaki idari para cezaları ise doğrudan T.. K.. il müdürü tarafından; birden fazla ilde işyerleri bulunan işverenlere uygulanacak idari para cezası ise işyerlerinin merkezinin bulunduğu yerdeki T..K.. il müdürünce verilir ve genel esaslara göre tahsil edilir” hükmünü içermektedir. Bu madde içeriğinden de açıkça anlaşıldığı üzere, genel hükümlere göre tahsili mümkün olan idari para cezaları ancak 101 ve 106. md gereğince verilenlerdir. Dava konusu para cezası ise aynı kanunun 107. maddesi gereğince verilmiştir. 5521 sayılı İ..M.. K.. 1. maddesinde de İş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının çözülmesinde iş mahkemesinin görevli olduğu açıklanmaktadır. Görev konusu kamu düzenine ilişkin olup ileri sürülmese bile yargılamanın her aşamasında mahkemelerce kendiliğinden gözetilir. Şu halde genel hükümlerin uygulanacağı bir para cezası söz konusu olmadığından genel mahkemeler de görevli değildir. Mahkemece, iş mahkemesinin görevli olması nedeniyle ve görev hususunun da 6100 sayılı H.."nun 114/1-c maddesinde belirtilen dava şartı olması karşısında davanın görevsizlik nedeniyle dava şartı yokluğundan usulden reddine karar verilmesi gerekirken, esasa girilerek karar verilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına 14/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.