4733 ve 5607 sayılı Kanunlara muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/2481 Esas 2019/39391 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2481
Karar No: 2019/39391
Karar Tarihi: 24.12.2019

4733 ve 5607 sayılı Kanunlara muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/2481 Esas 2019/39391 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 4733 ve 5607 sayılı Kanunlara muhalefet suçundan yargılandığı davada, 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçundan karar verilmesine yer olmadığına ancak 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hüküm kurulması gerektiğine karar vermiştir. Sanığın cezası belirlenirken, TCK'nun ilgili maddelerinin yanı sıra 5752 sayılı Yasa da göz önünde bulundurulması gerektiğini belirtmişlerdir. Ancak, mahkeme kararında yapılan bazı uygulama hataları sebebiyle karar bozulmuştur. Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken TCK'nun 62. maddesi yerine 62/1. maddesi yazılmış, adli para cezasının günlüğü hesaplanırken TCK'nun 52/2. maddesi yerine 52. maddesi gösterilmemiş, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında TCK'nun 50/1-a maddesi yerine 50. maddesi yanlış yazılmıştır. Ayrıca, eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesi olarak yanlış madde gösterilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır:
- 4733 sayılı Kanunun 8/4. maddesi
- 5607 sayılı Kanunun 3/5. maddesi
- TCK'nun 62. maddesi ve 62/1. maddesi
- TCK'nun 52. maddesi ve 52/2. m

7. Ceza Dairesi 2016/2481 E. , 2019/39391 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 ve 5607 sayılı Kanunlara muhalefet
HÜKÜM : 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçundan karar verilmesine yer olmadığına; 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, sanığın 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasanın 8/4. fıkrası uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeksizin 5607 sayılı Yasanın 3/5. fıkrası uyarınca yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre ise;
2. Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 62/1. maddesi yerine TCK"nun 62. maddesi yazılması, doğrudan verilen adli para cezasının günlüğü 20,00 TL"den paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nun 52/2. maddesi yerine TCK"nun 52. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
3. Sanık hakkında tayin olunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olarak TCK"nun 50/1-a maddesi yerine TCK"nun 50. maddesi gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
4. Dava konusu eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla TCK"nun 54/4. madde ve fıkrası yerine 5607 sayılı Yasanın 13. maddesi gösterilmesi suretiyle CMUK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
5. Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi"nin davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmolunması,
Yasaya aykırı, o yer Cumhuriyet Savcısının ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/l. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.