Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/12074 Esas 2017/291 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 7/2 ve 5252 sayılı Kanun’un 9/3. maddeleri uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, anılan Kanun’un 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK’nın 493/1. maddesinde yer alan suçun ögelerinin farklı olduğu; gece sayılan zaman diliminde müştekinin aracının kapı kilitlerini sert cisimle zorlayarak bagajda bulunan matkap, sunta kesme aleti, spiral taşını çıkarıp aracın arka koltuğuna koyduğu sırada yakalanan sanığın eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b,143 ve 35. maddelerine uyan hırsızlık suçunun yanı sıra, aynı Kanun’un 151/1. maddesine uyan mala zarar verme suçunu da oluşturduğunun gözetilmemesi, mala zarar verme suçu için öngörülen cezanın türü ve yukarı sınırına göre, aynı Kanun"un 66/1-e ve 67/4. maddeleri uyarınca hesaplanan 12 yıllık zamanaşımının suç ve inceleme tarihleri arasında geçmiş olması nedeniyle sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 12/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.