MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret, Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 23/10/2015 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Katılan vekilinin sanık lehine hükmü temyiz yetkisi bulunmadığından temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 317.maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu"nun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1-Sanık hakkında, kasten yaralama suçundan ceza belirlenirken uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK.nun 86. maddesinin 2. fıkrası yerine 1. fıkrası olarak gösterilmesi,
2- Kasıtlı suçtan hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilen sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Suç tarihinden önce kasıtlı suçtan 3 aydan fazla hapis cezasına mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında, TCK"nın 51. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının
yasada ön görülen ölçütlere göre takdir ile değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden “müspet kanaat hasıl olmadığından” denilerek denetimi olanaklı kılan yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 10.03.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.