Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/36538 Esas 2017/260 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/36538
Karar No: 2017/260
Karar Tarihi: 12.01.2017

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/36538 Esas 2017/260 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suça sürüklenen çocuk hakkındaki hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarına ilişkin kararını incelendiğinde, çocuğun 18 yaşını doldurmuş olmasından dolayı zorunlu müdafii atanmasının gerekli olmadığına karar vermiştir. Ancak çocuğun atanan müdafiiden haberdar olmadığı anlaşılmıştır. Bu durumda, zorunlu müdafiinin tefhim ve tebliğlerinin kendisine bağlanan hukuki sonuçları doğurmayacağı belirtilerek, zorunlu müdafii sanığın lehine görünen bazı işlemleri yapmış olsa da, kararın hukuki açıdan çift taraflılığını sağlamak için suçluya tebliği gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle, suça sürüklenen çocuğun yokluğunda verilen kararın müdafiinin yüzüne karşı verildiği ve müdafiinin temyiz edildiği anlaşılmıştır. Gerekçeli kararın ve müdafiinin temyiz dilekçesinin suça sürüklenen çocuğa tebliği ile müdafiinin temyizine onayı olup olmadığını bildirmesi için tebligat yapılarak çocuk dosyasına eklendikten sonra incelenmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verilmiştir.
Bu kararda, Çocuk Mahkemesi tarafından Çocuk Koruma Kanunu (CKK) ve Ceza Muhakemesi

2. Ceza Dairesi 2014/36538 E. , 2017/260 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suça sürüklenen çocuğa CMK"nın 150/3. maddesi uyarınca zorunlu müdafii atanması gerekli ise de, yaşı küçük sanığın yakalama ile savunmasının alındığı 11.07.2013 tarihi itibariyle 18 yaşını doldurması nedeniyle zorunlu müdafii atanmasının gerekli olmaması ve suça sürüklenen çocuğun da müdafii istememesi karşısında; atanan müdafiiden haberdar olmadığı anlaşılmakla, zorunlu müdafiiye yapılan tefhim ve tebliğlerin kendisine bağlanan hukuki sonuçları doğurmayacağı, bu durumda zorunlu müdafii sanığın lehine gibi görünen bazı işlemleri yapmış olsa da, örneğin temyiz dilekçesi vermiş olsa dahi hükmün sanığın kendisine de tebliğ edilmesi ve sanık tarafından temyiz dilekçesi vermesi halinde temyiz isteminin kabul edilmesi gerektiği gözetildiğinde; kendisine zorunlu müdafii atandığından haberi olmayan suça sürüklenen çocuğun yokluğunda verilen 13.12.2013 tarihli kararın, müdafiinin yüzüne karşı verildiği ve adı geçen müdafii tarafından temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında, gerekçeli kararın ve suça sürüklenen çocuğun müdafiinin temyiz dilekçesinin suça sürüklenen çocuğa tebliği ile müdafiinin temyizine onayı olup olmadığını bildirmesi hususuda tebligat yapılarak temyiz dilekçesi sunması halinde dosyasına eklendikten sonra incelenmek üzere dairemize gönderilmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 12.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.