MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından, kusur belirlemesi ve kadın lehine hükmedilen tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacının, anlaşmalı boşanmaya dayalı dava dilekçesinin deliller kısmında "nüfus kaydı, protokol, vesair hukuki deliller" demekle delillerini somutlaştırmadığı , davalı kadının cevabı üzerine davacı erkeğin süresinde verdiği cevaba cevap dilekçesinde ise hiçbir delile dayanmadığı anlaşılmaktadır, 6100 sayılı HMK’nın “Dava dilekçesinin içeriği" başlıklı 119/1-e-f maddesinde; davacı, dava dilekçesinde, iddiasının dayanağı olan bütün vakıaların sıra numarası altında açık özetlerini ve iddia edilen her bir vakıanın hangi delillerle ispat edileceğini açıkça göstermek zorundadır.” hükmü bulunmaktadır. Somut olayda davacı erkek dava dilekçesinde ve cevaba cevap dilekçesinde açıkça tanık deliline dayanmadığı halde, mahkemece davacının tanıkları dinlenerek davalı kadına kusur yüklenmesi doğru olmamıştır. Bu nedenle davanın reddi gerekirken kabulü doğru değilse de boşanma hükmü temyiz, edilmediğinden bozma sebebi yapılmamış, yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.
2- 6100 sayılı HMK’nın “Cevap dilekçesinin içeriği" başlıklı 129/1-e-f maddesinde; davalı, cevap dilekçesinde, savunmasının dayanağı olan bütün vakıaların sıra numarası altında açık özetlerini ve ileri sürülen her bir vakıanın hangi delillerle ispat edileceğini açıkça göstermek zorundadır.” hükmü bulunmaktadır. Somut olayda davalı kadın cevap dilekçesinde açıkça tanık deliline dayanmadığı halde, tanıkları dinlenmiş ve davacı erkeğe kararın gerekçesinde geçen kusurlar yüklenmiştir. Delil olarak gösterilmeyen tanık beyanlarına dayanılarak davacı erkeğe kusur yüklenemez. Davalı kadın temyize gelmemiş olup, gerçekleşen bu durum karşısında davacının kusurlu bir davranışı ispat edilemediğinden, davalı kadının tam kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Hal böyleyken, mahkemece tanık beyanları esas alınarak davalı erkeğe kusur yüklenmesi ve bu kusur belirlemesine bağlı olarak davacı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin (TMK m. 174/1-2) kabulüne karar verilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1.bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 17.10.2017 (Salı)