Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/12461 Esas 2014/3356 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/12461
Karar No: 2014/3356
Karar Tarihi: 29.01.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/12461 Esas 2014/3356 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Pınarbaşı (Kayseri) Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Adli tıp kriterlerine göre yüzde sabit iz neden olan yaralanmaların kişi üzerindeki etkilerinin basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek ölçüde hafif olmadığına dikkat çekilmiş, ancak ilamın tekerrüre esas alındığı kısa ve gerekçeli kısımların gösterilmemesinin bozma görüşüne katılmadıkları belirtilmiştir. Bazı temyiz itirazları reddedilmiş, ancak sanığın sorgusunun yapılamayacağı, uygulanan kanun maddesinin belirtilmemesi ve hak yoksunluğunun sadece altsoya uygulanabileceğinin gözetilmediği için hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2 ve 87/1-son maddeleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 196/2 ve 232/6 maddeleri, ve 53/3 ve 53/1-c maddelerinin velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğu hükümleri belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2013/12461 E. , 2014/3356 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 3 - 2012/7648
MAHKEMESİ : Pınarbaşı(Kayseri) Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/06/2010
NUMARASI : 2009/33 (E) ve 2010/190 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Adli tıp kriterlerine göre yüzde sabit ize neden olan yaralanmaların kişi üzerindeki etkisinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif olamayacağı gözetilmeksizin 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesinden temel cezanın belirlenmesi, 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin tatbik edilmesi nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden (2) numaralı bozma görüşüne, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 12.02.2013 tarih, 2012/13-1438 Esas, 2013/53 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamın kısa ve gerekçeli kararda gösterilmemesi, bu hususun infaz aşamasında gözetilebilecek olması sebebiyle (3) numaralı bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak:
1) Sanığın üzerine atılı suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı itibariyle 5271 sayılı CMK"nin 196/2. maddesi uyarınca istinabe suretiyle sorgusunun yapılamayacağının gözetilmemesi,
2) Sanık hakkında temel ceza belirlenirken CMK"nin 232/6. maddesi gereğince uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi,
3) 5237 sayılı TCK’nin 53/3. maddesine göre TCK’nin 53/1-c maddesinde yer alan velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun sadece kendi altsoyu üzerinde şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde tüm kişiler için velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.