Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/6268 Esas 2019/11382 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9.Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Bursa 2. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan istinaf incelemesi sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen kararın süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanun’un 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2018 yılı için 47.530,00 TL"dir.
Davacı tarafça talep edilen 878,22 TL tazminat yönünden dava hukuki yarar yokluğundan reddedilmiştir. Yerel mahkemenin kararına karşı davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine hükmedilmiştir.
Temyize konu edilen karar davacı bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin davacı yönünden kesin olması nedeni ile reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin kararın davacı yönünden kesin olması nedeniyle REDDİNE, 02/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.