Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3827 Esas 2019/9988 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Dosya kapsamına göre, taksirle yaralama suçundan sanık ..."ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/1, 62/1, 52/2. maddeleri gereğince 2.500-TL adli para cezası ile cezalandırıldığına ilişkin dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, 25/06/2017 günü sanığın kullandığı araçla seyir halindeyken sağa sola manevralar yapmak suretiyle direksiyon hakimiyetini kaybetmesi sonucu yaya olarak yürüyen müştekilere çarpması ve müştekilerin yaralanması şeklinde gelişen olayda, mahkemesince yapılan yargılama ile sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanunun 89/1. maddesi kapsamında değerlendirilerek cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, anılan Kanunun 89/4. maddesinde "Fiilin birden fazla kişinin yaralanmasına neden olması halinde, üç aydan bir yıla kadar hapis cezasına hükmolunur."" şeklinde belirtildiği üzere, somut olayda müştekiler ... ve ..."nın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandıkları ve müştekilerin olay nedeniyle sanıktan şikayetçi oldukları anlaşıldığından, sanığın eyleminin anılan Kanunun 89/4. maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığının 01/04/2019 gün ve 94660652-105-44-282-2019 -kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/04/2019 gün ve 2019/36804 sayılı ihbarnamesi ile daireye ihbar ve soruşturma evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki aracı ile meskun mahalde gece vakti seyrettiği esnada yolda yürüyen yayalara çarpması sonucu gerçekleşen olayda, yayalar Güler Bolğı"nın ve Osman Kara"nın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandıkları ve aşamalardaki beyanlarında sanıktan şikayetçi olduklarını beyan etmeleri karşısında, sanığın her iki yayanın da yaralanmasına neden olması şeklinde gerçekleşen eyleminde, TCK"nın 89/4 maddesi gereğince mahkumiyeti yerine TCK"nın 89/1. maddesi gereğince mahkumiyetine hükmedilmesi karşısında; Malatya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/11/2018 tarihli ve 2018/38 esas, 2018/1014 sayılı kararında bir isabet bulunmadığı görülmekle,
Kanun yararına bozma talebine atfen düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği, incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Malatya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/11/2018 tarihli ve 2018/38 esas, 2018/1014 karar sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.