11. Ceza Dairesi Esas No: 2016/7975 Karar No: 2018/6873 Karar Tarihi: 13.09.2018
Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/7975 Esas 2018/6873 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın vergi usul kanununa muhalefet suçuyla mahkum edildiği bir davada, sahte fatura kullanmakla itham edildiği ve Ceyhan İnşaat firmasıyla bağlantısı olduğu belirtiliyor. Önceki yıllarda da sahte fatura düzenlediği gerekçesiyle mahkumiyet kararları verildiği ve kesinleştiği ifade ediliyor. Ancak bu davada, sanığın 2007 yılında düzenlediği belirtilen 4 faturanın dışında delil olmadığı için beraat kararı verildiği ama banka kayıtlarından bir faturanın bedelinin çekle alındığı ama şirket hesabına aynı tutarda para yatırıldığının anlaşıldığı belirtiliyor. Mahkeme, delilleri değerlendirip suçun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaştığını ve hükümde bir isabetsizlik olmadığını belirterek kararın onanmasına karar veriyor. Kanun maddeleri ise TCK’nın 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararıdır.
11. Ceza Dairesi 2016/7975 E. , 2018/6873 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanığın 2007 takvim yılında sahte fatura kullandığının iddia olunması, UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sahte faturaları düzenleyen Ceyhan İnşaat firmasının yetkilisi ... hakkında, 2005, 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçundan ayrı mahkemelerde kamu davası açıldığı, 2005 ve 2006 takvim yılına ilişkin düzenleme eylemleri nedeniyle mahkumiyet kararları verildiği ve kesinleştiği, 2007 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan açılan kamu davasında ise, beyanname bilgileri dışında adı geçenin sahte fatura düzenlediğine dair delil elde edilemediğinden bahisle beraat kararı verildiği, ancak iş bu davaya konu 4 adet faturanın 2007 takvim yılında düzenlendiğinin anlaşılması, yine suça konu 1 adet 126.260.00 TL bedelli faturayı düzenleyen ... Yedek Parça isimli firmaya fatura bedelinin 30.11.2007 tarihinde çek ile yapıldığı belirtilmesine rağmen, banka kayıtlarından 03.12.2007 tarihinde şirket hesabına aynı tutarda para yatırıldığının anlaşılması karşısında, CMK"nın 217. maddesine uygun olarak duruşmada edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip, suçun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaşan mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir. 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi, mümkün görülmüştür. Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı artırıcı ve azaltıcı nedenlerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 13.09.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.