Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Her iki sanık hakkında TCK"nın 89/1-2-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Dairemizin 23.01.2018 tarih 2016/4793 esas 2018/780 karar sayılı ilamı ile sanıkların tali kusurlu olduklarına işaret edilmesi ve mahkemece de sanıkların tali kusurlu olduklarının kabul edilmesi sebebiyle, birisi asli diğeri tali kusurlu olan sanıklar hakkında eşit cezaya hükmedilmesinden bahisle bozma talep eden tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamı üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanıklar müdafiinin kusura yönelik, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 08/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.