KARAR

Hakaret suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 125/1, 43/1, 62 ve 52/2 maddeleri gereğince 100,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kapatılan Şişli 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 03/05/2011 tarihli ve 2009/996 esas, 2011/592 sayılı kararının 26/09/2011 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 14/03/2012 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkûm olduğunun bildirilmesi üzerine hükmün açıklanmasına ve sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 125/1, 43, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 100,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İstanbul 59. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/03/2019 tarihli ve 2018/14 esas, 2019/195 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İstem yazısında; "Dosya kapsamına göre, 5237 sayılı Kanun"un 125/1. maddesinde düzenlenen yargılama konusu hakaret suçunun 5237 sayılı Kanun"un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 8 yıllık aslî ve 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresine tabi bulunduğu, sanık hakkında 14/01/2006 tarihinde işlemiş olduğu hakaret suçu nedeniyle Şişli 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 03/05/2011 tarihli kararı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve sanığın 5 yıl denetim süresine tabi tutulmasına karar verildiği, kararın itiraz edilmeksizin 26/09/2011 tarihinde kesinleştiği ve kesinleşme tarihi itibariyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/8. maddesinin son cümlesi gereği dava zamanaşımının durduğu, ancak sanığın denetim süresi içinde 14/03/2012 tarihinde yeni bir kasıtlı suç işlemesi nedeniyle duran zamanaşımının yeniden işlemeye başladığı nazara alındığında; suç tarihi olan 14/01/2006 tarihi ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın kesinleşme tarihi olan 26/09/2011 tarihi arasındaki süre ve denetim süresi içerisinde işlenen suçun suç tarihi olan 14/03/2012 tarihi ile açıklanan hüküm tarihi olan 26/03/2019 tarihi arasındaki süre toplandığında, yargılamaya konu suç tarihi olan 14/01/2006 tarihi ile 26/03/2019 olan karar tarihi arasında 5237 sayılı Kanun"un 66/1-e ve 67/4. maddelerine göre suçun tabi bulunduğu 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu anlaşıldığından, zamanaşımı nedeniyle düşme kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesinde isabet görülmemiştir. " denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
5237 sayılı TCK"nın 66. maddesinde: “1- Kanunda başka türlü yazılmış olan hâller dışında kamu davası;
a) Ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasını gerektiren suçlarda otuz yıl,
b) Müebbet hapis cezasını gerektiren suçlarda yirmi beş yıl,
c) Yirmi yıldan aşağı olmamak üzere hapis cezasını gerektiren suçlarda yirmi yıl
d) Beş yıldan fazla ve yirmi yıldan az hapis cezasını gerektiren suçlarda on beş yıl,
e) Beş yıldan fazla olmamak üzere hapis veya adlî para cezasını gerektiren suçlarda sekiz yıl geçmesiyle düşer.” hükümleri yer almıştır.
Aynı Kanun"un 67. maddesinde ise:
“(1) Soruşturma ve kovuşturma yapılmasının, izin veya karar alınması veya diğer bir mercide çözülmesi gereken bir meselenin sonucuna bağlı bulunduğu hâllerde; izin veya kararın alınmasına veya meselenin çözümüne veya kanun gereğince hakkında kaçak olduğu hususunda karar verilmiş olan suç faili hakkında bu karar kaldırılıncaya kadar dava zamanaşımı durur.
(2) Bir suçla ilgili olarak;
a) Şüpheli veya sanıklardan birinin savcı huzurunda ifadesinin alınması veya sorguya çekilmesi,
b) Şüpheli veya sanıklardan biri hakkında tutuklama kararının verilmesi,
c) Suçla ilgili olarak iddianame düzenlenmesi,
d) Sanıklardan bir kısmı hakkında da olsa, mahkûmiyet kararı verilmesi halinde, dava zamanaşımı kesilir.
(3) Dava zamanaşımı kesildiğinde, zamanaşımı süresi yeniden işlemeye başlar. Dava zamanaşımını kesen birden fazla nedenin bulunması halinde, zamanaşımı süresi son kesme nedeninin gerçekleştiği tarihten itibaren yeniden işlemeye başlar.
(4) Kesilme halinde, zamanaşımı süresi ilgili suça ilişkin olarak Kanunda belirlenen sürenin en fazla yarısına kadar uzar.” hükümleri yer almaktadır.
Ayrıca, 5271 Sayılı CMK’nın 231/8. maddesinin c bendinde ise: “Denetim süresi içinde dava zamanaşımı durur.” hükmü yer almaktadır.
İncelenen dosyada; sanık ..."in, 14/01/2006 tarihinde işlediği hakaret suçu nedeniyle Şişli 2. Sulh Ceza Mahkemesince kovuşturmanın yapılarak sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu kararın 26/09/2011 tarihinde kesinleştiği, sanığın denetim süresi içerisinde 14/03/2012 tarihinde suç işlemesinden dolayı ihbar üzerine hükmün 26/03/2019 tarihinde açıklandığı anlaşılmıştır.
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesi ile ihbara konu ikinci suçun işlendiği tarih arasında zamanaşımının durduğu, durma süresi de gözönüne alındığında hükmün açıklandığı 26/03/2019 tarihine kadar olağanüstü zamanaşımı süresi olan 12 yıllık sürenin dolmasıyla TCK’nın 66/1-e, 67/4 ve CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince davanın düşürülmesine karar verilmesi gerekirken mahkumiyet hükmü kurulması hukuka aykırıdır.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına bozma isteği doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- Hakaret suçundan sanık ... hakkında, İstanbul 59. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/03/2019 tarihli ve 2018/14 esas, 2019/195 sayılı kararının, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- Bozma nedenine göre karardaki hukuka aykırılığın, CMK"nın 309. maddesinin 4-d fıkrası uyarınca Yargıtay tarafından giderilmesi gerektiğinden; sanık hakkında, hakaret suçundan açılan KAMU DAVASININ, CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, dosyanın Yüksek Adalet Bakanlığı"na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 25/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.