Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/9983 Esas 2018/2278 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9983
Karar No: 2018/2278
Karar Tarihi: 19.02.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/9983 Esas 2018/2278 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir şirketin hesabından rızası dışında 8400 TL para çekerek kendi hesabına havale ettiği için hırsızlık suçundan mahkum oldu. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı nedeniyle, suçun cezası olan seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılma cezası uygulanamayacağı için karar bozuldu. TCK'nın 142/2-e maddesi ihlal edildiği için suçun önem ve değeri, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı göz önünde bulundurularak temel ceza belirlenmeli ve alt sınır aşılmamalıdır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-e maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi 1. fıkra b bendi (iptal edilmiş)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi

13. Ceza Dairesi 2016/9983 E. , 2018/2278 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; katılan vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Somut olayda; sanığın katılana ait şirket hesabından rızası dışında toplamda 8400- TL parayı kendi hesabına havale ederek çektiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-e maddesini ihlal eden sanığın eylemi dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı gözetilerek temel ceza belirlenirken alt sınırdan ayrılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümden “b” bendinin çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.