Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/27960 Esas 2018/625 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/27960
Karar No: 2018/625
Karar Tarihi: 16.01.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/27960 Esas 2018/625 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyet kararı temyiz edildi. Tebligat Kanunu'nun 10/2 maddesi gereği bilinen en son adres esas alınarak tebligat çıkarılmalıdır. Eğer çıkarılan tebligat bila tebliğ iade edilirse adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek tebligat bu adrese yapılmalıdır. Kovuşturma evresinde sanığın beyan ettiği son adresi ile mernis adresi aynı olan sanığın kararı yokluğunda verilirken bilinen en son adresi esas alınmadan doğrudan mernis adresi ibareleri ile çıkarılan tebligatın usule aykırı olduğu gerekçesiyle kararın tebliğ edilmesi gerektiği belirtilerek temyiz dilekçesinin eklenmesi ve dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesi kararlaştırıldı. Kanunlar Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1-2, 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2 maddeleridir.
17. Ceza Dairesi         2015/27960 E.  ,  2018/625 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin; kovuşturma evresinde beyanı alınırken bildirdiği son adresi ile mernis adresi aynı olan sanık ..."in yokluğunda verilen 26.06.2014 tarihli kararın tebliği için adı geçen sanığın bilinen en son adresi esas alınarak Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre çıkarılıp bila tebliğ iade edilen tebligat bulunmadığı halde doğrudan “Mernis Adresi” ibareleri ile çıkarılan ve merci tarafından Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümleri kapsamında şerh düşülmeyen tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi gereğince tebliğ edilmesinin usule aykırı olmasından dolayı sanık ..."e, suçun işlendiği jandarma lojmanlarının yöneticiliğine ve sorumlu komutanlığına gerekçeli kararın başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekli de belirtilmek suretiyle yöntemine uygun olarak tebliğ edilip, tebellüğ belgesi ile verilmesi halinde temyiz dilekçesinin eklenmesi ve bu konuda ek tebliğname düzenlenmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.