Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/541 Esas 2020/10591 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın, soruşturma başladıktan sonra ancak kovuşturma başlamadan önce iftirasından dönmesi nedeniyle, tayin olunan cezadan göstermiş olduğu etkin pişmanlık nedeniyle TCK.nın 269/2. maddesi gereğince indirim yapılması gerekirken, 269/1. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Ceza Genel Kurulunun 15.03.2016 gün ve 2014/10-847 Esas 2016/128 sayılı kararında vurgulandığı üzere zincirleme suça dâhil olan bir suçtan mahkumiyet kararı verilmiş ve bu karar kesinleşmiş ise, zincirleme suça konu ikinci suçla ilgili olarak mahkemece; kesinleşen hükme konu eylem de gözönüne alınarak zincirleme suç hükümlerinin uygulanması suretiyle hüküm kurulmalı, kesinleşen hükümdeki ceza sonuç cezadan indirilmeli, böylece yargılaması devam eden suça ilişkin ceza belirlenmelidir.
1- Bozmaya uyulmasına rağmen;Adana 5. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2013/245 Esas, 2013/1192 Karar sayılı dosyasında sanık hakkında 22.02.2013 günü kardeşi ..."e karşı başkasına ait kimlik bilgilerini kullanmak suçundan yargılama yürütüldüğü, yargılama sonucunda sanığın 1 yıl 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve bu kararın 13.01.2014 tarihinde kesinleştiğinin belirtildiği, sanığın işbu yargılamaya konu eyleminin ise 13.04.2013 tarihli olduğunun anlaşılması karşısında; her iki eyleminde bir bütün halinde zincirleme tek suç oluşturduğu anlaşılmakla; Adana 5. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2013/245 Esas, 2013/1192 Karar sayılı dosyasında verilen cezasının, verilecek cezadan mahsup edilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Sanığın adli sicil kaydındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın mahkumiyet kararı niteliğinde bulunmadığı, 5271 sayılı CMK.nın 231/6-b madde, fıkra ve bendi uyarınca, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda oluşan kanaate göre hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesi gerekirken, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 6545 sayılı Yasanın 72. maddesi ile değişik ve suç tarihi itibariyle uygulanması mümkün olmayan CMK.nın 231. maddesinin 8. maddesine dayanılarak "denetim süresi içerisinde yeniden suç işlediğinden bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceğinden" bahisle yetersiz gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.