11. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/15710 Karar No: 2017/1267 Karar Tarihi: 06.03.2017
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/15710 Esas 2017/1267 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, davalıdan 20.000 TL manevi tazminat talep etmiş ve mahkeme 2.000 TL manevi tazminatın tahsiline karar vermiştir. Ancak bu tutar, temyiz sınırı olan 2.080 TL'nin altında kaldığından davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Karar, HUMK'nın 427/2. maddesi uyarınca miktarı 2.080 TL'den az olan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin kesin kararlara ilişkindir.
11. Hukuk Dairesi 2015/15710 E. , 2017/1267 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30/04/2015 gün ve 2014/572-2015/330 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü: Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. Maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri ....000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 12.02.2015 tarihi itibariyle 2.080,00 TL"dir. Davacı vekili, 20.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiş olup, mahkemece, yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulü ile 2.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Bu durumda, kabul edilen dava değeri, yukarıda anılan madde hükmüne göre davalı yönünden temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 06/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.