MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 3.Tüketici Mahkemesi tarafından verilen ve yukarıda sayı ve tarihi belirtilen kararın, HMK 363. maddesi uyarınca kanun yararına bozulmasının Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından istenilmesi üzerine, dava dosyası ve içerisindeki dilekçeler, duruşma tutunakları ve diğer tüm dosya kapsamı delil ve belgeler incelendi. Gereği müzakere edilip düşünüldü.
Davacı vekili; davalıya, müvekkili banka ile yaptığı ticari kart sözleşmesi uyarınca kredi kullandırıldığı, davalının kendisinden masraf adı altında 490,75 TL haksız para alındığı iddiasıyla ve bu bedelin iadesi istemiyle Tüketici Hakem Heyeti"ne başvurduğu ve Hakem Heyeti tarafından davalı lehine karar verildiği, davalının tüketici olmadığı ve kullandığı kredinin de ticari ve mesleki kredi olduğu iddiasıyla Hakem Heyeti kararının iptaline ve ödenen meblağın iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı davaya cevap vermemiştir.
İlkderece mahkemesince; davalının, davacı banka ile ticari kart sözleşmesi imzalamış olması, kullanılan kredinin ticari kredi niteliğinde olması, tüketici hakem heyetinin bu nitelikli krediler yönünden alınan masraf ve komisyon iadesiyle ilgili istemleri inceleme ve değerlendirme yetkisinin bulunmaması nedeniyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Miktar itibariyle kesin olan kararın kanun yararına bozulması istemiyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca kanun yararına temyiz yoluna başvurulmuştur.
Mahkemece, davalının ticari kart sözleşmesi imzalamış olması nedeniyle tüketici olmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile Tüketici Hakem Heyeti kararının iptaline karar verildiği halde, davacı vekili lehine 6502 sayılı Yasanın 70/6 maddesi uyarınca vekalet ücretine ve HMK 326/... maddesi uyarınca yargılama giderlerine hüküm olunmaması doğru olmadığı gibi, davalı aleyhine harca hüküm olunmaması da doğru görülmemiş ve hükmün kanun yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının HMK 363 maddesine dayalı Kanun Yararına Temyiz isteminin KABULÜ ile hükmün sonuca etkili olmamak üzere yukarıda anılan gerekçeyle KANUN YARARINA BOZULMASINA, karardan bir örneğinin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine, 03/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.