Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/5687 Esas 2019/11366 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili kurum iştirakçilerinden ..."ın 11.11.2011 tarihinde geçirmiş olduğu trafik kazası sonucu vefat ettiğini, meydana gelen bu olaydan ötürü hak sahiplerine 6.129,11 TL ikramiye ödemesi yapıldığını, aracın vermiş olduğu zararlardan dolayı sigorta şirketi ve 3.kişilerin kurumlarına karşı müştereken ve müteselsilen sorumlu olduklarını beyanla 5510 Sayılı Yasanın 39. maddesi uyarınca kurum alacağı olan 6.129,11 TL"nin davalılardan alınarak müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Bir kısım davalılar vekili; davanın reddine karar verilmesini talep etmişlerdir.
... Sigorta A.Ş. vekili; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ...; söz konusu kazada sürücü olmadığını beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davaya konu olayın meydana gelmesinde kasıtlı bir hareket olmadığı, taksirli bir hareket olduğu, dolayısıyla taksirle hareket sonucu meydana gelen dava dışı ..."ın ölümü neticesinde hak sahiplerine yapılan ödemenin taksirle kusurlu, kusursuz ve sözleşmeden dolayı sorumlu kişilere rücu edilmesinin yasal olarak mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine, dair verilen karar davacı vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına 02/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.